Nikt nie jest w stanie podać dokładną datę powstania Kielc. Jedyne co wiemy z badań archeologicznych, to fakt, że początek miastu nadała malutka osada, której głównym celem była wymiana towarowa. To właśnie w tej osadzie lokalni myśliwi i bartnicy z puszczy świętokrzyskiej wymieniali swoje zbiory na ziarno i inne cenne towary. Tak samo dawnych czasów sięga przemysł kielecki, kiedy to jeszcze nieznana nikomu osada zajmowała się wytapianiem rudy.
W X wieku w Kielcach wzniesiony zostaje pierwszy kościół- ten pod wezwaniem św. Wojciecha. Adwokat sprawy rodzinne Warszawa. To przełom X/XI daje nam trochę więcej informacji o Kielcach, kiedy to dzięki nadaniu książęcemu, władza nad osadą i znacznymi obszarami Gór Świętokrzyskich oddana zostaje w ręce biskupów krakowskich. Nieco później wybudowali oni na obecnym wzgórzu zamkowym kolegiatę pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Jeden z najbardziej wybitnych polskich historyków, Jan Długosz, zapisał: „Krakowski biskup Gedeon, chcąc cześć Boga prawego w diecezji swojej rozszerzyć, w rozległych podówczas i od ludzi niezamieszkałych lasach zbudował miasto Kielce, a w niem kościół z ciosowego kamienia wytworny i ozdobny wystawił”. Dzieło to pojawia się w 1171 roku i jest to pierwsza znana data w historii Kielc!
Miasto szybko stało ulubionym miejscem dla biskupów krakowskich. W drugiej części XVII wieku z rozkazu biskupa Zadzika powstaje piękna rezydencja w stylu barokowym, której projekt wykonał sam Giovanni Trevano. Niestety okres rozwoju szybko się kończy- W 1655 roku podczas potopu szwedzkiego, miasto było prawie doszczętnie spalone. Dopiero na początku kolejnego wieku miasto zaczęło wolnym procesem podnosić się po wcześniejszych zniszczeniach. To właśnie w tym okresie powstaje seminarium duchowne i szkoła średnia, na którą duży wpływ miała Akademia Krakowska.
Niestety nie został zachowany ani jeden przywilej czy też dokument lokacyjny dla miasta Kielce. Za to jego rola była spełniana dzięki przywilejowi Leszka Białego z roku 1227. Zezwalał on na to, aby zakładać osady na prawie niemieckim. Z kolei w roku 1295 czeski król Wacław II wydał zgodę biskupowi Muskacie na to, aby otoczono murami oraz fosami tak zwanych miejsc targowych: Iłża, Tarczka, Sławkowa, jak i Kielce. Dokument ten potwierdza to, iż znaczenie Kielc jest bardzo duże na rynku lokalnym. Pozostałe ośrodki były w tamtym czasie już miastami na niemieckim prawie i przypuszcza się, że Kielce były już w końcu wieku XIII – miastem. Bardzo istotną częścią lokacyjnego przywileju było to, iż wyodrębniono miasto z zasięgu działania prawa ziemskiego. Następnie zostało ono przeniesione na prawo niemieckie. Biskup Bodzanta, który reorganizował administrację dóbr władców krakowskich przeniósł Kielce na magdeburskie miejsckie prawo. Stało się to w połowie wieku XIV. Jednakże dopiero w roku 1359, Kielce zostały po raz pierwszy określone miane civitas, co oznacza po prostu miasto. Na przełomie wieku XIV i XV zamieszkiwało to miasto około trzysta osób. Warto też wspomnieć o tym, iż ludzie ci zajmowali się w większości rolnictwem.