Juliusz Słowacki i Adam Mickiewicz, dwaj z największych polskich poetów, byli w przeszłości w konflikcie. Najwyraźniej ich rywalizacja pochodziła z pragnienia zrobienia czegoś więcej niż tylko napisania pięknych wierszy. Być może obaj mieli na celu osiągnięcie pewnego statusu jako lider literacki. Obecnie trudno jest powiedzieć, co stanowiło podstawę ich sprzeciwu wobec siebie; istnieje jednak kilka udokumentowanych incydentów, które sugerują, że obaj starali się udowodnić swoje umiejętności autorskie i silne aspiracje artystyczne.
W latach 1832-1837 doszło do serii publicznych sporów między nimi na temat literatury romantycznej oraz politologii narodowej — a także między nimi a innymi poetami. Konflikt miał teoretyczna postać ducha rywalizacji artystycznej; praktycznie jednak stanowił on spory problem dla społeczeństwa polskiego, gdyż ludzie mogli cierpieć z powodu bezproduktywnego buntu intelektualistów. Teraz gdy minione czasy szlacheckich antagonizmów i ambicji literackich odległe są w historii Polski o wiele lat, warto by chciałoby się docenić talent i pasje obu poetów oraz to, co udało im się osiągnąć w swoim życiu.
Przez wiele lat Juliusz Słowacki i Adam Mickiewicz darzyły się niechęcią, a nawet głębokim zazdrościły jedni o drugich. Obaj poeci byli uważani za geniuszy naszej literatury, ale też rywalizowali ze sobą o pierwsze miejsce w szacunku publicznym. Mimo tego konfliktu obaj twórcy przedstawili bardzo ważny dorobek literacki i stali się inspiracjami dla młodych pisarzy na całym świecie. Ich prace szczególnie doceniane są podkreśleniem wartości takich jak patriotyzm, honor, miłość do Ojczyzny oraz postawa wobec narodowej tragedii powstań narodowych i innego rodzaju trudności.
Konflikt między tymi dwoma poetami można by uznać za naturalną konsekwencję ich różnych osobowości i priorytetów. Juliusz Słowacki był bardzo intelektualnym artystą, zaangażowanym w działania polityczne; Adam Mickiewicz nastawiony był raczej na refleksję poetycką i ekspresję emocji. Obaj tworzyli w różnych formach literackich i skupiali się na tematach, które czasami miały ze sobą wiele wspólnego — stwarzając okazje do rywalizacji między nimi. Ich dyskusje o romanse narodowe, patriotyzmie i sile ludu doprowadziły do powstania jednego z najgłośniejszych sporu w historii polskiej literatury. Choć ich relacja nigdy naprawdę się nie poprawiła, twórczość obu poetów pozostanie przez długi czas ważnym elementem naszej tradycji artystycznej.